«Η δουλειά μου είναι να πηγαίνω σε μέρη όπου πεθαίνουν άνθρωποι. Ετοιμάζω βαλίτσες, μιλάω με τους επιζώντες, γράφω τις ιστορίες μου και μετά πηγαίνω σπίτι για να περιμένω την επόμενη καταστροφή. Δεν περιμένω πολύ».
Η δημοσιογράφος Patricia Evangelista ενηλικιώθηκε στον απόηχο μιας επανάστασης του δρόμου που δημιούργησε ένα νέο μέλλον για τις Φιλιππίνες. Τρεις δεκαετίες αργότερα, μπροστά στην αυξανόμενη ανισότητα, το έθνος ανακάλυψε την ευθραυστότητα των δημοκρατικών θεσμών του υπό το καθεστώς του ισχυρού άνδρα Ροντρίγκο Ντουτέρτε.
Το Some People Need Killing είναι το σχολαστικά αναφερόμενο και βαθιά ανθρώπινο χρονικό του Evangelista για τον πόλεμο των ναρκωτικών στις Φιλιππίνες. Για έξι χρόνια, η Evangelista κατέγραψε τις δολοφονίες που πραγματοποιήθηκαν από αστυνομικούς και επαγρύπνηση στο όνομα του πολέμου του Ντουτέρτε κατά των ναρκωτικών -μια σταυροφορία που οδήγησε στη σφαγή χιλιάδων- βυθίζοντας τον εαυτό της στον κόσμο των δολοφόνων και των επιζώντων και αιχμαλωτίζοντας την ατμόσφαιρα του τρόμου που δημιουργήθηκε όταν ένας εκλεγμένος πρόεδρος αποφασίζει ότι ορισμένες ζωές αξίζουν λιγότερο από άλλες.
Το βιβλίο πήρε τον τίτλο του από έναν άγρυπνο, του οποίου τα λόγια έδειξαν την ψυχολογική προσαρμογή που είχαν κάνει πολλοί σε ολόκληρη τη χώρα: «Δεν είμαι πραγματικά κακός», είπε. «Δεν είμαι όλος κακός. Μερικοί άνθρωποι χρειάζονται δολοφονία».
Μια βαθιά πράξη μάρτυρας και μια περιοδεία της λογοτεχνικής δημοσιογραφίας, το Some People Need Killing είναι μια λαμπρή ανατομή της γραμματικής της βίας και μια έρευνα για τις ανθρώπινες παρορμήσεις για κυριαρχία και αντίσταση.
